خبرنگاری در حوزه آموزش‌وپرورش روایتی از تلخی‌ها و شیرینی‌هاست، باید صدای مشکلات و دغدغه‌های معلمان و دانش‌آموزان باشی و از عمق محرومیت‌های دانش‌آموزان برخی مناطق کشور روایت کنی تا شاید تلنگری باشد برای مسئولان …
خبرنگاری در حوزه آموزش‌وپرورش روایتی از تلخی‌ها و شیرینی‌هاست، گاهی تلخی‌هایش روح و روان انسان را آزرده می‌کند اما باید بغضت را فرو خورده و کلمات را بر روی کاغذ بیاوری، کلماتی که باید روایتی شود از دردها و اشک‌های پدری که به دلیل محرومیت‌ها و غفلت‌ها، تنها فرزند دخترش را در آتش‌سوزی بخاری نفتی مدرسه زاهدان از دست می‌دهد، باید راوی تمام دردها و غم‌هایی باشی که در لحن کلامش وجود دارد، صدای او در جامعه باشی و نسبت به عمق محرومیت‌ها و بی‌تفاوتی مسئولان با صدای قلم اعتراض کنی.
در دل پایتخت نشسته‌ای و می‌شنوی مدرسه‌ای آوار شده، مدرسه‌ای نیمکت و معلم ندارد یا دانش‌آموزانی در کانکس و کپر درس می‌خوانند باید سریع از همین راه دور، راوی و مطالبه‌گر مشکلاتشان باشی تا شاید تلنگری برای مسئولان باشد.
در میان خبرها و گزارش‌هایی که برای بهبود نظام تعلیم و تربیت با نگاه انتقادی و دلسوزانه می‌نویسی شاهد تکذیبیه‌ها و جوابیه‌های مختلف هستی، جوابیه‌هایی که گاهی از اساس محرومیت دانش‌آموزان را منکر می‌شود! اما ناگزیر هستی به انتشار توجیهات مسئولان …
گاهی هم روایت‌ها شیرین می‌شود، تو می‌نویسی از نسل چهارمی که پرچم ایران را در المپیادهای جهانی به اهتزار درمی‌آورند و باید صدای افتخارآفرینی آنها در عرصه‌های جهانی شوی.
با تمام مشکلاتی که صنف خبرنگاری دارد، تو صدای مشکلات و دغدغه‌های معلمان می‌شوی، آنهایی که روزی در کلاس درسشان ” ایثار، گذشت و پرسشگری” را آموختی و حالا سال‌ها بعد می‌خواهی روایتگر مشکلاتشان شوی و مطالبه‌گر دغدغه‌هایشان از مسئولان اما اینجا، کار کمی مشکل می‌شود هنگامی که می‌خواهی مشکلات و گلایه‌های فرهنگیان را به گوش مسئولان برسانی با فراز و نشیب‌های زیادی مواجه خواهی شد، خوش‌شانس باشی، مسئولی پاسخت را دقیق بدهد اما باز هم به آنچه که مطالبه‌گرش بودی نمی‌رسی! یا حتی برای روایت مشکلات فرهنگیان و دانش‌آموزان باید برچسب زدن‌های مختلف را هم تحمل کنی!
خبرنگاری در این حوزه یعنی شنیدن وعده‌های مختلف از زبان مسئولان، مشاهده برخی بازی‌های سیاسی برای تصاحب صندلی وزارت، گُم‌شدن اولویت‌ها و مسائل اصلی دستگاه تعلیم و تربیت در حجم روزمرگی‌ها و دغدغه‌های متفاوت مسئولان با جنس مشکلات معلمان و دانش‌آموزان… انعکاس صحبت‌های مسئولان در حالیکه می‌دانی که برخی از آنها عملیاتی نخواهد شد و در این میان به دنبال حقوق افکار عمومی جامعه باید مطالبه‌گر صحبت‌هایی باشی که روزی مسئولان وعده آن را بارها و بارها تکرار کردند.
خبرنگاری اساساً صنفی است که میان خصم متولد می‌شود، بی‌مهری به خبرنگار زیاد است، او پیگیرمشکلات و حقوق مردم است اما این تلاش‌ها بیشتر مواقع خوشایند مسئولان نیست و در این میان خبرنگاران حوزه آموزش‌وپرورش راوی مسائل و مشکلات جمعیت وسیعی از جامعه هستند.
انتظار خبرنگاران حوزه آموزش‌وپرورش، تبریک‌های کلامی به بهانه روز خبرنگار نیست! آنها منتظر اقدام عملی مسئولان آموزش‌وپرورش برای درک اهمیت و جایگاه رسانه به عنوان چشم بینای جامعه و الزام خود به پاسخگویی در برابر سؤالات و پیگیری‌هایشان هستند، چرا که این سؤالات همان مسائل و مشکلات مخاطبانی است که دسترسی آنها به مسئولان فقط از طریق رسانه‌ها است.