برخی از دکتر معلمان با انتقاد از حذف سابقه و مدرک تحصیلی از لایحه رتبهبندی معلمان میگویند: “ساحت تخصصی” را در رتبهبندی خرد و خمیر کردهاند!
به گزارش روزپلاس؛ لایحه رتبهبندی معلمان در دست تدوین است و قرار است برای تصویب نهایی و تبدیل به قانون به مجلس ارائه شود؛ در این رابطه، تلاشهای زیادی از سوی نمایندگان مجلس و مسئولان وزارت آموزش و پرورش انجام شد تا در نهایت رتبهبندی در قالب لایحه تدوین و به قانون تبدیل شود.
آنگونه که احمد عابدینی؛ معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش میگوید، لایحه رتبهبندی بر روی سه مولفه اساسی تأکید دارد؛ نخست توانمندی و صلاحیت معلمان، ویژگی توانمندی و صلاحیت، کسب کردنی است یعنی افراد باید تلاش کنند و توانمندی را به دست بیاورند؛ دوم، عملکرد یعنی صرفاً دانستن کفایت نمیکند و فرد باید بتواند دانسته و مهارت خود را به مرحله ظهور برساند و بتوان عملکرد او را ارزیابی کرد و سوم، رقابتپذیر بودن ماجراست یعنی باعث میشود معلمان در کسب صلاحیتها از یکدیگر پیشی بگیرند، بنابراین اگر مدرک تحصیلی و سابقه جزو رتبهبندی باشد این کار غلط است.رتبهبندی مانند مسابقه است و از فردی که در مسابقه دو شرکت کرده است نمیپرسند سیاه هستی یا سفید، قدت کوتاه است یا بلند، مدرک دکتری داری یا فوق لیسانس، بلکه میگویند فردی که توانست در این میدان نفر اول شود، روی سکو میایستد.
هماکنون حذف سابقه و مدرک تحصیلی از لایحه رتبهبندی معلمان موجب اعتراض دکتر معلمان کشور شده و آنها میگویند: سواد و سابقه که دو رکن مهم و حتی جهانی است را از رتبهبندی آن هم برای معلمان که سطح سواد در کیفیت کارشان تأثیر دارد، کنار گذاشتهاند.
در این باره، دکتر علیاکبر رضادوست؛ دبیر کارگروه تخصصی دکتر معلمان در یادداشتی که برای خبرگزاری تسنیم ارسال کرده به برخی از این مشکلات اشاره کرده است.
رضادوست با اشاره به ماجرای سفر پنج نفر از دکترمعلمان کشور از نیشابور، مشهد، سمنان و تهران برای شرکت در نشست «شورای عالی آموزش و پرورش» تاکید کرد: در این جلسه قرارمان این بوده است که چیزی را رسانهای نکنیم، بر محور کار تخصصی پیش برویم و شورای عالی را کمک بدهیم تا به بهترین تصمیم در رتبهبندی برسد. چهار ساعت فایل صوتی این جلسه موجود است برای وقت مناسبش.
وی درباره خواسته دکترمعلمان نوشته: ما صرفاً دنبال شایستهسالاری، تخصصمحوری و اجرای حقیقی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، برنامهی ششم توسعه و دیگر اسناد بالادستی هستیم. بگذارید خلاصهی درخواست بلندبالای بیش از 2 هزار دکترمعلم را عیناً نقل کنم؛ این درخواست تاکنون به اشکال مختلف خدمت دفتر رهبری، رئیس جمهوری، مجلس و… تقدیم شده است:
مدرک تحصیلی و سابقه خدمت جزء شاخصهای مهم جهانی است
نگارش و تدوین عالمانه و با معیارهای جهانشمول لایحه رتبهبندی معلمان و استفاده از ظرفیت پژوهشگران وزارت آموزش و پرورش که هم واجد بالاترین مدارک تحصیلی و پژوهشی هستند و هم سالها تدریس را از ابتدایی تا دکتری تجربه کردهاند. ما بیش از دو هزار معلم دارای مدرک دکتری تخصصی بر خلاف ادعای مسئول محترم مربوطه، مدرکتحصیلی و سابقهخدمت را جزء شاخصههای مهم و جهانی دانسته و روح حاکم بر چنین سند مهمی را نیازمند استفاده از تفکر علمای مبرّز تعلیم و تربیت میدانیم لکن جهت رعایت دغدغه مهم شورای عالی آموزش و پرورش در دیده شدن صلاحیتهای حرفهای و توانمندیهای فردی(که توسط جناب عابدینی در قالب مثال مسابقه دو بیان شده) اهمیت دادن به ارزشیابی سیستمی سالانه به شکل شفاف را در کنار دو شاخص معتبر دیگر یعنی مدرک و سابقه، راهگشا میدانیم.
در این مرحله همین سه شاخص را جدی بگیرید تا کار به مرور زمان نکشد و از هماکنون سامانهی ارزشیابی مستمر را برای ثبت خوداظهاری و سنجش تمام توانمندیهای قبلی و فعلی معلمان طراحی کنید به شکلی که هر تلاش و برجستگی، قابل تبدیل به معیار قابل سنجش عددی شود. با این شیوه نه مدرک و سابقه هدر میرود و نه تلاش و توانمندی فردی نادیده میماند.
آموزش و پرورش و شورای عالی آن این شاخصهای اساسی را قبول دارند، در کتابهایی که گاه از آنها میخوانیم خوب هم قبول دارند. مثلاً وزیر قبلی آقای دکتر فانی میگوید:برای آموزش و پرورش با توجه به ظرافتهای خاص آن باید دنبال یک قانون استخدامی و ارتقای جداگانه بود، قانون مدیریت خدمات کشوری پاسخگو نیست.یا آقای عابدینی در مقدمهی کتابش نوشته است:اصل و قلب تپنده آموزش و پرورش معلم و مدرسه است. یکی از علل مهمی که سند تحول بنیادین با ناامیدی و بیتوجهی مواجه شد و در همین مقدار اجرا هم توفیق نیافت، عدم همراهی صاحبان اصلی آن یعنی معلمان است.
چرا میخواهید رتبهبندی را بدون همراهی معلمان اجرا کنید؟
البته او از دو علت نبود بودجهی مشخص و مدیریت کارآمد را هم یاد میکند اما سوال ما این است، شما که به این مهم واقفید چرا باز هم میخواهید رتبهبندی را بدون جلب همراهی معلمان اجرا کنید؟یعنی شما صدای این همه کمپین و اعتراض را نشنیدید؟ شما به درستی گفتید، آنچه تا کنون اجرا شده، رتبهبندی نبوده بلکه افزایش قطرهچکانی حقوق بوده است ما هم میگوییم آفرین بر شما این حرفتان را قبول داریم اما به عنوان نخبگان آموزش و پرورش با صدای بلند اعلام میکنیم دو سال دیگر دیگرانی همین حرف را برای شما تکرار خواهند کرد.
ساحت تخصصی را خرد و خمیر کردید!
آقای عابدینی شما سه ساحت تعیین کردید،ساحت عمومی و پیشا استخدام،ساحت تخصصی و ساحت توانمندی حرفهای.یکبار فایل بخشنامه را باز کنید و همین سه ساحت را فقط وجب کنید. ساحت تخصصی را شما خرد و خمیر کردید بس که از دو طرف به آن فشار دادید. ساحت حرفهای با معیارهای غیرقابل سنجش و غیرعددی اقلا چهار برابر ساحت تخصصی شده است.
ما بیش از دو دهه است تجربه گچ و تخته داریم، خودم بیش از هزار ساعت ضمن خدمت گذراندم. دکتری تخصصی را در دانشگاه تهران خواندم و مشمول بند سوابق تحصیلی بنیاد نخبگان هستم. بعد شما مدعی هستید ضمن خدمتهای غیرمرتبط و مجازی که از کافی نت خریداری میشود از دکتری کلاسهای امثال شفیعی کدکنیها بالاتر است؟!یعنی میگویید بیست و چهار سال سرد و گرم کلاس و مدرسه، یک ماه دوره بدو استخدام تربیت معلم شهید مفتح شهر ری و همه به کنار بعد من بیایم در کارگروه مدرسه کارپوشه باز کنم و بگویم کجا جلسه انجمن رفتم و چطور لباس پوشیدم؟ این را کسی میگوید که تشویقی از دبیرکل انجمن اولیای کشور دارد و در هر معیاری که بگویید امتیاز کامل میگیرد.
رتبهبندی معلمان” را به افزایش حقوق گره نزنید!
اصلاً لباس پوشیدن یا برخورد کریمانه را با چه معیاری میخواهید عددی کنید که گرفتار اختلاف سلایق نشود؟ بیست و چهار سال در مدرسه تدریس کردیم، ده سال دانشگاه از کاردانی تا ارشد و دکتری، از دانشگاه دولتی تا فرهنگیان، آن وقت مجوز ورود ما به طرح رتبهبندی این است که یا در دانشگاه فرهنگیان لیسانس گرفته باشیم یا دورهی یک ساله تربیت معلم را بگذارنیم! خوب نویسندگان همین لایحه اگر بخواهند ارشد یا دکتری بگیرند که همین ما باید برایشان امضا کنیم.
مطابق نسخهای که به ما دادهاند مهمترین ایراد نادیدهگرفتن شاخصهای جهانشمول مدرک تحصیلی و سابقه خدمت است.بهعنوان کسی که دستی در هرمنوتیک و تحلیل انتقادی متن دارد، نویسندگان این طرح را سردرگم یافتم. به مصداق کریمه: «و الشعراء یتبعهم الغاوون، الم تر انهم فی کل واد یهیمون و انهم یقولون ما لا یفعلون.» البته تلاششان ستودنی است اما بر خلاف همه عالم، تور به دریایی میاندازند که یا ماهی ندارد یا تورشان سوراخ است.
ببینید اینها از یک طرف در جمع نویسندگانشان، دارندگان مدارک بالا مثل دکتری تخصصی اندک دارند. به همین دلیل به مدرک نگاه منفی داشتهاند. از طرفی چون خوب میدانستند که «العلم سلطان» بعد از طی وادی بیثمر شاخصهای غیرعددی در سطح توانمندی حرفهای، آمدهاند و به برندگان این مسابقهی دو میدانی (به قول مثال معالفارق جناب عابدینی) هدیههایی دادهاند. هدایا را بشنوید دم خروس را خواهید دید: امکان ادامهی تحصیل، شرکت در سمینارهای علمی داخلی و خارجی و…
مگر شما سطح تخصصی را از دو سو فشار ندادید؟ لاغرش نکردید؟ به معیارهای غیر قابل تشخیص دقیق چنگ ننداختید؟ حال که معلم تشنه و سرگردان و تحقیرشده و ناامید از این هزارتوی سرگردانی درآمده، به او درِ باغ سبز ارتقای مدرک تحصیلی نشان میدهید؟ خوب این را که ما از ابتدا داشتیم خوبش را هم داشتیم. این هم همان داستان مدارک سیاسیون است. اگر صاحب مدرک خودشان باشند یک شاخص دارند اما اگر دانشآموخته غیر خودی باشد داستان دیگری است. برادر من! مدرک تحصیلی یک ارزش جهانشمول است و هیچکس نمیتواند قدرش را بکاهد. به قول جناب مولانا:خاتم ملک سلیمان است علم/ جمله عالم صورت و جان است علم.
میگویید مدارک جعلی و کمارزش هم هست. میگویم مگر نان بد نیست؟ شما نان نمیخورید؟ اصلا جان و ارزش تقلبیها به خاطر وجود یک اصل است. این وظیفهی قانونگذار است تا اینها را تفکیک کند. ما میتوانیم تفکیک کنیم.
امیدوارم فرصتی شود یک بار با همین نگاه تحلیلی ساختار شورای عالی آموزش و پرورش و دستاوردهای آن را پیش چشم مخاطبانتان عرضه کنم. فعلاً به همکاران وزارتی توصیه میکنم به سخنان نوشتهها و کتب خود پایبند باشند. ما علت این همه چرخش در حرف و عمل را نمیفهمیم.